Με το πρότζεκτ «Synthespian» η Κλεοπάτρα Χατζηγιώση προσεγγίζει ένα από τα άλυτα μυστήρια της αρχαιολογίας, τον περίφημο Δίσκο της Φαιστού, ο οποίος ανακαλύφθηκε στην Κρήτη το 1908 από τον Luigi Pernier και σήμερα εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου.
Η εργασία της Χατζηγιώση συνίσταται στη δραματοποίηση των 45 εικονογραμμάτων του Δίσκου, μετατρέποντας το αρχαιότερο τυπογραφικό μνημείο σε μια πρωτότυπη γλυπτική εγκατάσταση. Φτιαγμένα από πηλό σε διαστάσεις 30×40 εκ., τα επιζωγραφισμένα γλυπτά της ζωντανεύουν με πιστότητα τις αντίστοιχες δισδιάστατες μορφές χωρίς καμία διάθεση αποκρυπτογράφησης του μηνύματος του αινιγματικού δίσκου και του νοήματος της οπτικής γραφής του.
Η Χατζηγιώση δεν επιχειρεί να λύσει τον γρίφο, αλλά να μας εξοικειώσει με την αρχαία τέχνη αναδεικνύοντας τις εικονοποιητικές δυνατότητες ενός αρχαιολογικού ευρήματος που εξάπτει τη φαντασία.
Tέσσερα ψηφιακά μοντέλα των εικονογραμμάτων ( 02-12-31-26) τα οποία σύμφωνα με τον Γλωσσολόγο, καθηγητή του Πανεπιστημίου Ηρακλείου, Δρα Γκάρεθ Όουενς και καθηγητή Φωνητικής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, John Coleman, γεννούν τους συλλαβικούς ήχους: «I-QE-KU-RJA» που σημαίνουν: «Kυοφορούσα Θεότητα», και αναφέρονται πιθανώς στη μινωική Αστάρτη – Αφροδίτη. H άδεια χρήσης της λέξης έλαβε χώρα μετά την ευγενική παραχώρηση του Δρα Γκάρεθ Όουενς
